உன்னைப் போல்
ஒருவனை
நான் பார்த்ததில்லை!
அன்பு
உன்னிடமில்லை!
அபரிதமான பாசமும்
இல்லை!
ஒப்புக்காய்
சொல்வதற்கெல்லாம்
’ஊம்’ போடுகிறாய்!!
மாறுபட்டுக் கூறினாலும்
மவுனமாய்
இருக்கிறாய்!
கோபப்பட்டுக்
கத்தினாலும்
அமைதியாய் இருக்கிறாய்!
அன்பைக்
காட்டவும் தெரியாமல்
ஆசைப் பேச்சும்
பேசாமல்
உன்போல் எத்தனை பேர்?
கல் போல்
அமர்ந்திருக்கும்
கணவனே!
சொல்! நீ என்ன
செப்படி வித்தைக் காரனா?
ஒன்றுமே செய்யாமல்
என்னையும்
என் நினைவுகளையும்
உன்னையே
சுற்றிவரச் செய்கிறாயே!
எப்படி?
